روزی که فهمیدم زمین گرد است

از تمام عادت ها

از تمام بودن ها

از تمام باور ها

از تمام آلودگی ها

رفتم ...

پشت دشت ها ، پشت کوه ها

پشت جنگل ها ، پشت دریاها ...

آه

هرگز

کسی نفهمید که چه اندازه

دلم سخت گرفت،

وقتی که از همه ی پایان ها گذشتم

و باز ، به نقطه تلخ آغاز رسیدم

و چقدر ناجوانمردانه،

زمین مرا فریفت

اکنون،

اندوهِ "گالیله" را خوب درک می کنم

عکس از : Dinco

پ.ن : من اسم امثال این نوشته هایم را شعر نمی گذارم.